Veerkrachtig onderwijs
#octantkanjers
Door de coronacrisis en haar intelligente lockdown stond het onderwijs voor een flinke uitdaging. Van de één op de andere dag kregen de kinderen digitaal onderwijs, op afstand. Voor de Octantleerkrachten én ouders was dat snel schakelen om ervoor te zorgen dat de lessen zo goed mogelijk door konden gaan en we de verbinding met elkaar bleven voelen. De hashtag #octantkanjers ontstond en werd gebruikt door ouders, leerlingen en leerkrachten om tips te delen in deze bizarre tijd. Op één van onze ambities, 'veerkrachtig onderwijs', werd namelijk een flink beroep gedaan! Samen met onze leerkrachten blikken we terug op deze bijzondere periode en hoe zij dit hebben aangepakt. Hieronder het verhaal van Nancy Jaspers, leraar van groep 8 op Octantschool Schatkaart in Pijnacker.
Nancy Jaspers vertelt
Eerlijk is eerlijk ik moest even een knop omzetten. Van een volle klas met interactie naar het geven van les via Teams. Samen met mijn klas ging ik de uitdaging aan en zijn we aan de slag gegaan in Teams.
Leerling centraal
Ook in deze bijzondere periode stonden mijn leerlingen altijd centraal. Ik dacht vooral vanuit de leerlingen en wat zij nodig hebben, hoe kan ik ze ondersteunen en wat kan ik doen om ervoor te zorgen dat ze in verbinding blijven met elkaar. Dat kostte heel wat flexibiliteit en energie, maar ik heb ook heel veel geleerd. Het kostte tijd, maar het is zeker geen verloren tijd.
Aandacht voor interactie
Ritme en duidelijke afspraken hebben hier zeker aan bijgedragen. Zowel voor de ouders als voor de leerlingen heb ik in kaart gebracht welke communicatiemiddelen we gebruiken, via welke applicaties de leerling aan de slag kan gaan en heb ik diverse 1-op-1 contactmomenten ingepland. Ik vond het ook belangrijk dat de klas in contact bleef met elkaar. Daarvoor heb ik diverse challenges bedacht waarin leerlingen digitaal met elkaar gingen samenwerken.
Aandacht voor het individu
Ook in deze periode was er aandacht voor gepersonaliseerd leren. In Teams plaatste ik o.a. diverse en extra opdrachten. Tevens konden leerlingen gebruik maken van “Junior Einstein”. Met dit diverse aanbod en 1-op-1 begeleiding kon elke leerling leren op het eigen niveau.
Je ziet nieuwe mogelijkheden
Ik heb ook heel veel geleerd en ben gegroeid in mijn rol als leraar. Eigenlijk op alle vlakken. Door deze periode kijk je anders naar je vak en je eigen positie. Je wordt creatief en ziet nieuwe mogelijkheden. Soms moet je in een dal terecht komen om daarna te kunnen klimmen en groeien.
Suggestie voor de toekomst
Natuurlijk gaat er niets boven het regulier lesgeven in de klas. Mocht het noodzakelijk zijn dan kunnen we altijd denken aan een optie dat leerlingen de instructie wel krijgen op school, maar dat de verwerking thuis kan plaatsvinden of wellicht onder begeleiding van een onderwijsassistent.
Er gaat niets boven de interactie in een klas
Ondanks deze groei en ontwikkelingen heb ik mijn leerlingen en de interactie in de klas heel erg gemist. De grapjes en het samenzijn. De tussenperiode, met halve klassen, heb ik ervaren als de meest lastige periode. Verre van ideaal. Je merkt dat leerlingen elkaar een beetje kwijtraken en dat is zonde, juist in zo’n belangrijk jaar als groep 8.
